مطالعه: تحمل درد ممکن است نشان دهنده سایکوپاتی باشد

به گزارش مجله خبری نگار، دانشمندان می‌گویند ارتباط شگفت انگیزی بین تحمل درد و صفات روان پریشی وجود دارد. توانایی لبخند زدن و تحمل درد می‌تواند نشانه نگران کننده‌ای از یک شخصیت تاریک باشد.

به گفته تیمی از دانشگاه رادبود، افرادی که می‌توانند سطوح بالایی از درد را تحمل کنند، بیشتر در معرض ابتلا به اختلالات روانی هستند.

این مطالعه نشان داد که این افراد نه تنها در برابر درد مقاوم‌تر هستند، بلکه کمتر قادر به یادگیری از تجربیات آسیب زا هستند.

دانشمندان بر این باورند که دلیل این پدیده ممکن است مربوط به ناتوانی در درس گرفتن از پیامد‌های منفی باشد که ممکن است به رفتار‌های ضد اجتماعی آنها کمک کند.

در طول کارآزمایی ها، شرکت کنندگان با ویژگی‌های روان پریشی حتی زمانی که در معرض شوک الکتریکی تروماتیک قرار گرفتند، نتوانستند رفتار خود را تغییر دهند.

این بی تفاوتی نسبت به تنبیه ممکن است با انگیزه آنها برای پاداش ترکیب شود و انگیزه و عزم بیشتری برای رسیدن به اهدافشان داشته باشد.

دکتر دیمانا آتاناسووا، نویسنده اصلی این مطالعه، گفت: "آنچه ما از تحقیقات می‌دانیم این است که افراد دارای ویژگی‌های روان پریشی حتی پس از دریافت تنبیه به طور مداوم نمی‌توانند رفتار خود را تغییر دهند، که نشان می‌دهد آنها برای یادگیری از پیامد‌های منفی اعمال خود تلاش می‌کنند.

سایکوپاتی یک ویژگی شخصیتی به نام "تثلیث تاریک" است که با دروغ گفتن پاتولوژیک، دستکاری، عدم احساس گناه و تمایل به کنترل رفتار ضعیف مشخص می‌شود.

همه افراد دارای این صفات از نظر روانی بیمار در نظر گرفته نمی‌شوند، زیرا بسیاری از آنها ممکن است مقداری از این تمایلات روانپزشکی ناکارآمد را داشته باشند.

روانشناسان مدت هاست که مشاهده کرده اند که افراد با این ویژگی‌ها اغلب از مجازات یا پیامد‌های منفی اعمال خود درس نمی‌گیرند. با این حال، آنها نتوانستند مکانیسم خاص پشت این موضوع را توضیح دهند.

در این مقاله، تیم پیشنهاد می‌کند که ناتوانی بیماران روانپزشکی در یادگیری از پیامد‌های آسیب زا ممکن است به دلیل عدم حساسیت به درد جسمی باشد.

برای آزمایش این نظریه، ۱۰۶ شرکت کننده پرسشنامه‌هایی را که برای تشخیص سطوح سایکوپاتی مانند عدم همدلی یا تکانشگری طراحی شده بودند، پر کردند.

پس از آزمایش، هر شرکت کننده از طریق الکترود‌هایی که روی بازو‌های خود قرار می‌گرفتند، تحت یک سری شوک الکتریکی کوچک قرار گرفتند.

دانشمندان نقطه‌ای را که در آن درد برای اولین بار قابل توجه بود و حداکثر سطحی را که شرکت کننده مایل به تحمل آن بود، ثبت کردند.

همانطور که دانشمندان پیش بینی کردند، شرکت کنندگانی که بالاترین نمرات را در صفات سایکوپاتیک داشتند، قادر به تحمل درد بیشتری نسبت به افراد معمولی بودند.

در برخی موارد، تعداد کمی از شرکت کنندگان توانستند قبل از رسیدن به حداکثر تحمل درد، به حداکثر سطح شوک الکتریکی خود در ۹.۹۹ میلی آمپر برسند.

در حالی که کاملا مشخص نیست که چرا یک شخصیت سایکوپات ممکن است با عدم حساسیت به درد همراه باشد، دانشمندان ارتباط واضحی بین این ویژگی‌ها و رفتار یادگیری پیدا کرده اند.

دانشمندان آزمایش دومی را انجام دادند که در آن شرکت کنندگان باید در یک بازی که حاوی پاداش یا پنالتی بود تصمیم می‌گرفتند. آنها دریافتند که افراد دارای ویژگی‌های روان پریشی پس از دریافت یک نتیجه آسیب زا کمتر قادر به تغییر رفتار خود هستند و الگویی به نام "باور‌های بازنشانی" ایجاد کردند که در آن عواقب دردناک را نادیده گرفتند و با وجود شکست به همان مسیر ادامه دادند.

جالب اینجاست که این الگو فقط در محدوده انتخاب‌هایی ظاهر شد که در آن عواقب در نتیجه انتخاب‌های اشتباه دردناک بود.

دانشمندان می‌گویند این می‌تواند به عدم حساسیت به درد به عنوان علت اصلی ناتوانی در یادگیری از این تجربه اشاره کند.

دکتر آتاناسووا به PsyPost توضیح می‌دهد که عدم یادگیری سایکوپات‌ها از تنبیه ممکن است به دلیل نقص در مکانیسم شناختی مرتبط با بی درد باشد. این ممکن است به توضیح اینکه چرا این افراد به رفتار پرخاشگرانه و ضد اجتماعی خود ادامه می‌دهند، حتی زمانی که منجر به عواقب منفی می‌شود، کمک کند.

این مطالعه بینش‌های جدیدی را در مورد اینکه چگونه سایکوپاتی ممکن است شامل عدم رسیدگی به تجربیات آسیب زا باشد و به الگو‌های رفتاری خطرناک و ضد اجتماعی کمک کند، ارائه می‌دهد.

منبع: دیلی میل